آشنایی با مناطق مختلف بلوچ نشین

آشنایی با مناطق مختلف بلوچ نشین

اشاره

قسمت جنوب شهرستان میناب منطقه وسیعی است موسوم به "بیابان " که تاریخ بسیار دیرینه و مهمی دارد . بخشی از تاریخ قدیم بلوچستان در آنجا اتفاق افتاده است. خلاصه برخی از مورخین معاصر (مثل استاد خطیبی زاده ) معتقد اند این منطقه دارای سابقه تاریخی مهم و دیرینه ای است طوری که حتی می توان گفت سندباد از سیریک بوده است.

مطلب ذیل را برادر ارجمندمان جناب محمد آراسته نوشته اند.

منطقه تاریخی سیریک

شهرستان نوبنیاد سیریک که محدوده بخش بیابان سابق را شامل می شود اگرچه از نظر تقسیمات کشوری جزیی از استان هرمزگان می باشد اما از دیدگاه بسیاری از صاحبان اندیشه و آشنایات با کتب ومتون قدیمی به عنوان بخشی از مکران بزرگ تلقی می گردد. این شهرستان از سمت شرق به کوههای بشاگرد واز سمت غرب به دریای عمان، از سمت جنوب به شهرستان جاسک و از سمت شمال به شهرستان میناب محدود می گردد. این شهرستان به مرکزیت شهر سیریک دارای دوبخش مرکزی وبمانی می باشد که مجموعا مشتمل بر 85 آبادی بوده و برابر سرشماری عمومی نفوس ومسکن سال 1385 هجری خورشیدی دارای جمعیتی معادل 43861 نفر می باشد.

به دلیل مجاورت با دریا وامکان دستیابی به آبهای آزاد بین المللی ، این منطقه از دیرباز تاکنون به عنوان قطب تجاری وصیادی مطرح بوده است و بیشتر مردم این شهرستان با مشاغل گوناگون دریانوردی آشنا بوده اند و به دلیل امکان ارتزاق از دریا فنون صید و مسافرت با شناورها را می آموخته اند. با وجود اهمیت دریا در زمینه رزق وروزی مردم گروک وشهرستان سیریک بی گمان دریا یگانه امکان تأمین معیشت این مردم نبوده است و این مردم در گذشته نه چندان دور با تکیه بر کشاورزی دیمی توانسته اند بر طبیعت خشن وبخیل منطقه فائق آیند و بخشی از نیازهای غذایی خود را از این طریق به دست آورند.

روستای گروک به تنهایی بیش از 10% جمعیت این شهرستان را شامل می شود و برابر آمارهای منتشره جمعیت آن بیشتر از سیریک می باشد و در 10 کیلومتری شمال سیریک واقع گردیده است که در گذشته های دور به علت داشتن بیش از یکصد کارگاه پارچه بافی مشهور بوده است. که این کارگاهها تأمین کننده بخش اعظم نیاز منطقه به پوشاک بوده است. این روستای ساحلی ، همانگونه که اشاره گردید دارای جمعیتی بیشتر از مرکز شهرستان سیریک و بیشتر از کوهستک یعنی مرکز بخش بمانی می باشد. ولی مورد بی مهری مسئولین قرار گرفته است و در این زمینه مردم گروک گلایه هایی دارند که درجایگاه آن طرح می گردد.

ردیف

شرح امکانات و تأسیسات موجود

تعداد

توضیحات وملاحظات

1

مسجد

13

2

درمانگاه

1

3

خانه بهداشت

2

4

مدرسه ابتدایی

3 واحد

فقط دارای دو ساختمان می باشند

5

مدرسه راهنمایی

2 واحد

دخترانه وپسرانه

6

دبیرستان

2 واحد

دخترانه وپسرانه

7

پیش دبستانی

1واحد

8

مجمع بهزیستی

1واحد

9

امکانات ارتباطی شامل : تلفن ثابت ، تلفن همراه (اپراتورهای همراه اول ، ایرانسل و روستایی)

3000

فقط 1000 خط تلفن ثابت موجود می باشد

10

شورای حل اختلاف

11

دهیاری

صیادی ودریانوردی همچنان اصلی ترین پیشه مردم این روستای می باشد و همچنین مردم این روستا در بخش حمل ونقل امکانات فراوانی را تجهیز وراه اندازی نموده اند و اکثر مناطق شهرستان سیریک از نظر حمل و نقل بار ومسافر به گروک متکی بوده اند که البته امروزه دیگر رقبای قدرتمندی در سطح شهرستان پیدا کرده اند.

تنها اثر باستانی ثبت شده شهرستان سیریک در روستای گروک می باشد که تحت عنوان « معبد عشاق » ثبت گردیده و مقبره دو نفر در آن ساختمان وجود دارد که کارشناسان اعتقاد دارند این اثر مربوط به دوره صفویه ویا حتی ایلخانان می باشد و بر اثر روایات قدیمی ساختمان آن به وسیله سنگ و ساروج وشیر شتر ساخته شده است.

معرفی گروگ

روستای گروگ که با جمعیتی قریب به چهار هزار نفر در میانه غربی دهستان سیریک واقع شده بین مدار 26 درجه و 35 دقیقه عرض شمالی و57 درجه و 5 دقیقه طول شرقی قرارگرفته است.ارتفاع متوسط این روستا از سطح دریا با آب های آزاد بین 8 الی10متر می باشد.

روستای گروگ از توابع دهستان سیریک بخش بیابان شهرستان میناب است فاصله ی کمی با دریای عمان دارد به طوری که یک تپه ماسه ای بین روستا و ساحل دریا حایل می باشد.

مردم آن با زبان بومی مینابی بندری صحبت می کنند درآمد مردم اکثر ماهی گیری و پیله وری و تجارت با کشورهای حاشیه خلیج فارس است.

این روستا دارای آثار باستانی ازجمله حریره و یا گنبد و یا آرام گاه عُشاق گروگ است که متاسفانه هنوز میراث فرهنگی آن را به ثبت نرسانده است قدمت تاریخی آن بیش از پنج قرن تخمین زده شده است گروگ در65 کیلومتری جاده میناب جاسک واقع شده است.

شغل قبلی مردم گروگ پارچه بافی بوده ، پنجاه سال پیش گروگ دارای بیش از صد کورگا به قول خود گروگی ها و یا همان کارگاه بوده در کنار آن کشاورزی دام داری و ماهی گیری هم داشته اند و درصد با سواد های گروگ از روستاهای هم جوار بیشتر بوده است ولی با تحولات صنعت در دنیا و صنعتی شدن جهان دیگر کِیْس و لنک و پارچه سی گز گروگی به صرفه نبود.

در دهه ی هشتاد با همت ابراهیم آذرطوس که این شغل را از پدر به ارث برده بود کارگاهی دایر نمودند و دوباره روح تازه ای به جان کورگا دمیدند و در چندین نمایشگاه استانی نیز شرکت و مقام اول را در صنایع دستی به دست آوردند. بزرگوارانی نیز از گروگ با ایشان همکاری کردند و در عصر صنعت با پیش پا افتاده ترین امکانات لنک و کیس گروگی را زینت بخش خانه های گروگ گردانیدند.

آقای قرضی سوری زاده شاعر گروگی که اشعارش بوی روستا می دهد گفته بودند:

گروگ بو شهر صنعـت در بیـابُن

که لنک و پارچه می بافتند فراوُن

بـسـی پوشیــده انـد لنـک گـروگـی

زمانـی کــه نبـودند چـیــن و ژاپُـن

وامروزدوستان هم بندرسیریک شهرستان شده است واینکه معبدعشاک ویاهمان حریره به ثبت میراث فرهنگی رسیده است.

وبلاگهای محمد آراسته :

گروگ تحریر

گروگ