۱۳۸۹ اردیبهشت ۱۶, پنجشنبه

عزاداری از نگاه تشیع


عزاداری و نوحه خوانی از دیدگاه مذهبی



احادیث ذیل از کتاب : مستدرک الوسایل ج ۳۴ صفحه ۷ نقل شده اند . از کتب معتر شیعه



دَعَائِمُ الْإِسْلَامِ، عَنْ عَلِيٍّ ( ع ) قَالَ أَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ ص الْبَيْعَةَ عَلَى النِّسَاءِ أَنْ لَا يَنُحْنَ وَ لَا يَخْمِشْنَ وَ لَا يَقْعُدْنَ مَعَ الرِّجَالِ فِي الْخَلَاءِ .



از حضرت علی روایت شده که رسول اکرم از زنان بیعت گرفتند که : هنگام مصیبت نوحه خوانی نکنند و صورت خود را مخراشند و در جای خلوت با مردان ننشینند.



2434- 3، وَ عَنْهُ ع قَالَ ثَلَاثٌ مِنْ أَعْمَالِ الْجَاهِلِيَّةِ لَا يَزَالُ فِيهَا النَّاسُ حَتَّى تَقُومَ السَّاعَةُ الِاسْتِسْقَاءُ بِالنُّجُومِ وَ الطَّعْنُ فِي [450] الْأَنْسَابِ وَ النِّيَاحَةُ عَلَى الْمَوْتَى .



از حضرت علی روایت شده که فرمودند: سه چیز از اعمال جاهلیت (کفر قبل از اسلام) هستند و مردم پیوسته تا روز قیامت بر آنها مبتلا هستند یکی باران خواستن از ستارگان و دیگری طعنه زدن به نسب و (سومی) نوحه گری بر مردگان.



- 4، وَ عَنْ عَلِيٍّ ( ع ) أَنَّهُ كَتَبَ إِلَى رِفَاعَةَ بْنِ شَدَّادٍ قَاضِيهِ عَلَى الْأَهْوَازِ وَ إِيَّاكَ وَ النَّوْحَ عَلَى الْمَيِّتِ بِبَلَدٍ يَكُونُ لَكَ بِهِ سُلْطَانٌ .



حضرت علی به رفاعه که از جانب علی قاضی اهواز بود نوشت : در هر شهری که تو قدرت داری از نوحه بر میت دوری کن و بر حذر باش. یعنی از نوحه خوانی جلوگیری کن.



عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ( ع ) فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لا يَعْصِينَكَ فِي مَعْرُوفٍ قَالَ الْمَعْرُوفُ أَنْ لَا يَشْقُقْنَ جَيْباً وَ لَا يَلْطِمْنَ وَجْهاً وَ لَا يَدْعُونَ وَيْلًا وَ لَا يُقِمْنَ عِنْدَ قَبْرٍ وَ لَا يُسَوِّدْنَ ثَوْباً وَ لَا يَنْشُرْنَ شَعْراً .



از ابی عبدالله علیه السلام نقل شده که در مورد آیه قرآن که فرموده : آن زنان نافرمانی تو را ای پیامبر در کارهای نیک نکنند . فرمودند: یعنی اینکه (آن زنان هنگام مصبت) گریبان پاره نکنند و صورت خود را سیلی نزنند و فریاد و واویلا نکنند و کنار قبر نایستند و لباس سیاه (به علامت عزاداری) نپوشند و موهای خود را پراکنده ننمایند.



2438- 7، وَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ( ع ) قَالَ مَنْ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِ بِنِعْمَةٍ فَجَاءَ عِنْدَ تِلْكَ النِّعْمَةِ بِمِزْمَارٍ فَقَدْ كَفَّرَهَا وَ مَنْ أُصِيبَ بِمُصِيبَةٍ فَجَاءَ عِنْدَ تِلْكَ الْمُصِيبَةِ بِنَائِحَةٍ فَقَدْ أَحْبَطَهَا .



از ابی عبدالله نقل شده که فرمودند: هر کسی را خداوند نعمتی داد (هنگام خوشی) اگر ساز و آواز آورد بدرستی که او بر نعمتها ناشکری و ناسپاسی کرده و هرگاه به کسی مصیبتی رسید و آن شخص هنگام مصیبت نوحه خوانی آورد بدرستی که او اجر و ثواب خود را (که قرار بوده بخاطر آن مصیبت به وی برسد) باطل نموده . یعنی به وی در مصبت ثوابی نمی رسد.



إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ( ص ) قَالَ لِفَاطِمَةَ ( ع ) إِذَا أَنَا مِتُّ فَلَا تَخْمِشِي عَلَيَّ وَجْهاً وَ لَا تُرْخِي عَلَيَّ شَعْراً وَ لَا تُنَادِي بِالْوَيْلِ وَ لَا تُقِيمِي عَلَيَّ نَائِحَةً.



رسول خدا به فاطمه فرمودند: اگر من مردم از غم من صورت را مخراش موها را نکن و فریاد و واویلا نکن و بر من نوحه گر نیاور .



عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع أَنَّ الْحُسَيْنَ ( ع ) قَالَ لِأُخْتِهِ زَيْنَبَ يَا أُخْتَاهْ إِنِّي أَقْسَمْتُ عَلَيْكِ فَأَبِرِّي قَسَمِي لَا تَشُقِّي عَلَيَّ جَيْباً وَ لَا تَخْمِشِي عَلَيَّ وَجْهاً وَ لَا تَدْعِي عَلَيَّ بِالْوَيْلِ وَ الثُّبُورِ إِذَا أَنَا هَلَكْتُ .



علی فرزند حسین نقل می کند که حسین به خواهرش زینب فرمودند: ای خواهرم من تو را قسم می دهم و شما قسم مرا نشکنید به اینکه : اگر من کشته شدم از غم من پیراهن خود را پاره نکن صورت خویش را مخراش و فریاد نزن و حرفهای واویلا و ... نگو.



وَ عَنْ أَبِي مَالِكٍ الْأَشْعَرِيِّ عَنِ النَّبِيِّ ( ص ) النَّائِحَةُ إِذَا لَمْ تَتُبْ تُقَامُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ عَلَيْهَا سِرْبَالٌ مِنْ قَطِرَانٍ .



از ابومالک اشعری روایت شده که رسول خدا فرمودند: نوحه خوان اگر توبه نکند روز قیامت بر تنش پیراهنی از قیر می پوشانند (تا عذاب و سختی ببیند)



وَ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ لَعَنَ رَسُولُ اللَّهِ ( ص ) النَّائِحَةَ وَ الْمُسْتَمِعَةَ .



از ابوسعید خدری روایت شده که رسول خدا نوحه خوان و گوش دهنده به نوحه را لعنت نموده است.



ادامه مطلب