روایت شده که در زمان هشام بن عبدالملک (خلیفه اموی) روزی راهبی مسیحی بر وی وارد شد . هشام پرسید: آیا ذوالقرنین پیامبری بود؟
او جواب داد : خیر پیامبر نبود اما آنچه (از قدرت و توانایی) به وی داده شده بود، بخاطر چهار خصلت که در وی بودند .
1- کان اذا قدر عفا ( هر گاه او بر کسی قدرت پیدا می کرد می بخشید)
2- و اذا وعد وفی ( هرگاه وعده می کرد بر وعده خود وفا می کرد.)
3- و اذا حدث صدق ( هر گاه سخن می گفت راست می گفت)
4- و لایجمع شغل الیوم لغد (کار امروز را به فردا نمی انداخت)
احیا علوم دین امام غزالی ج 3 ص 196
او جواب داد : خیر پیامبر نبود اما آنچه (از قدرت و توانایی) به وی داده شده بود، بخاطر چهار خصلت که در وی بودند .
1- کان اذا قدر عفا ( هر گاه او بر کسی قدرت پیدا می کرد می بخشید)
2- و اذا وعد وفی ( هرگاه وعده می کرد بر وعده خود وفا می کرد.)
3- و اذا حدث صدق ( هر گاه سخن می گفت راست می گفت)
4- و لایجمع شغل الیوم لغد (کار امروز را به فردا نمی انداخت)
احیا علوم دین امام غزالی ج 3 ص 196
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر