۱۳۸۸ شهریور ۱۶, دوشنبه

قسم و کفاره آن

قسم و کفاره آن
قسم بر چند قسم است . 1- قسم در مورد چیزی که در گذشته بوده است مثل قسم بخدا که فلانی چنین گفت.
2- قسم در مورد چیزی در آینده . مثل قسم بخدا که من با فلانی حرف نمی زنم.
قسم در مورد چیزهای گذشته
قسم در مورد چیزی که در گذشته بوده مهم است . اگر شحصی در ذهنش اشتباها جای گرفته که فلان چیز آنگونه بوده یعنی قصد دروغ ندارد ، امید است الله ببخشد ولی اگر می داند که چنین نبوده ولی با قصد دروغ چنین قسمی می خورد ، گناه عظیمی مرتکب شده است و جبرانش توبه و رجوع به درگاه خدا و جبران خسارتی که قسمش به بار آورده .
قسم در مورد چیزهای آینده
اگر در مورد چیزی که در آینده اتفاق می افتد قسم خورد ، باید ببینیم که نتیجه قسمش چگونه است آیا رضای خدا در آن هست یا نه . مثلا کسی قسم خورد که هر جا فقیری ببینم به او کمک کنم. نتیجه این قسم خوب است بنا بر این باید به قسمش وفا دار بماند و نباید قسمش را بشکند. ولی اگر قسم خورد که مثلا با پدرم سخن نگویم یا قسم خورد به خانه عمو یا فلان خویشاوندم نروم . این قسم جالب نیست و رضای الله در آن نیست .
کسی چنین قسمی خورد چه بکند؟ (اول) قسمش را بشکند یعنی کاری را که گفته انجام نمی دهم انجام دهد. وقتی قسمش شکست کفاره بر وی لازم می شود. (دوم) کفاره بدهد.
کفاره قسم
کفاره قسم سه چیز است . 1- ده مسکین را غذا یا لباس بدهد 2- برده ای آزاد نماید 3 – سه روز پشت سرهم روزه بگیرد.
آزادی برده در این زمان ممکن نیست پس یا به مساکین عذا و لباس دهد یا سه روز روزه بگیرد.
اگر کسی بخواهد معادل آن به مساکین پول بدهد هر چه بیشتر بدهد بهتر است اما حد اقل آن اینکه به هر مسکینی حداقل یک صدقه فطر بدهد یعنی هزار و دویست تومان .
آیه ای در این مورد
لاَ يُؤَاخِذُكُمُ اللّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَكِن يُؤَاخِذُكُم بِمَا عَقَّدتُّمُ الأَيْمَانَ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ ذَلِكَ كَفَّارَةُ أَيْمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ وَاحْفَظُواْ أَيْمَانَكُمْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ. سوره مائده آیه ۸۹
ترجمه : خداوند شما را بخاطر سوگندهاى بيهوده (و خالى از اراده،) مؤاخذه نمى‏کند؛ ولى در برابر سوگندهايى که (از روى اراده) محکم کرده‏ايد، مؤاخذه مى‏نمايد. کفاره اين‏گونه قسمها، اطعام ده نفر مستمند، از غذاهاى معمولى است که به خانواده خود مى‏دهيد؛ يا لباس پوشاندن بر آن ده نفر؛ و يا آزاد کردن يک برده؛ و کسى که هيچ کدام از اينها را نيابد، سه روز روزه مى‏گيرد؛ اين، کفاره سوگندهاى شماست به هنگامى که سوگند ياد مى‏کنيد (و مخالفت مى‏نماييد). و سوگندهاى خود را حفظ کنيد (و نشکنيد!) خداوند آيات خود را اين چنين براى شما بيان مى‏کند، شايد شکر او را بجا آوريد!

هیچ نظری موجود نیست: